jueves, 26 de marzo de 2015

Come on, skinny love.

Volvías el cielo rosa
cada atardecer
cuando pasabas a mi lado.
A... A... A...
Aún el recuerdo de tu voz
me hace daño.

Hacías que la lluvia torrencial
se volviera día
de verano.
Am... Am... Am...
Ojalá pueda volver a mirarte a los ojos
sin apartar la mirada.

Cambiabas las tristes melodías de piano
por baladas de rock
gritadas a pleno pulmón.
Amo... Amo... Amo...
Prometo que algún día al cruzarme contigo,
te miraré de nuevo a la cara.

Arañabas mi espalda
a ver si me salían alas
y podíamos seguir volando.
Amor, amor, amor...
Mi grito todavía suena ahogado,
¿qué nos ha pasado?

sábado, 14 de marzo de 2015

Ciclogénesis.

Anuncian tormenta
de fuertes vientos que retuercen
las sábanas de mi cama si te vas,
de chaparrones constantes
de recuerdos cuando no te tengo cerca,
de truenos incesantes
cuando nuestras miradas se cruzan.

Huracán.
Siempre has sido mi tormenta favorita.

Invierno.
Luego todavía me preguntas que si te echo de menos.

Lluvia.
Y se pone a llover.
Joder, qué bonito estás cuando empiezas a llover
       de risa.
Que cualquiera moriría
por ver reflejado tu cielo gris
en sus pupilas,
que hasta aquel gato persa te envidia
por tener más belleza en tu mirada que en su pelaje.
Y no sé ni cómo, ni cuándo
pero prometo por la tinta que sangro
       al escribirte
que algún día te acordarás de mí.
Pequeña tempestad,
nunca dejes de soñar
        me.

Granizo.
Siempre me has dolido.

Bajo cero.
Todo queda congelado si no tengo tu calor.

Hoy no salen claros,
amor,
hoy no.

miércoles, 11 de marzo de 2015

Fuxidas.

Fuximos.
Ti de min
e eu de ti.
Fuximos
coma o que ve que comeza a chover
e vai sen paraugas.

Fuximos.
Ti de min
e eu de ti.
Fuximos
coma quen cruza o paso de peóns
cando o semáforo se vai poñer en vermello.

Fuximos.
Ti de min
e eu de ti.
Fuximos
como o que ten medo ás alturas,
do punto máis alto.

Fuximos.
Ti de min
e eu de ti.
Fuximos
coma o amante pola ventá
ás catro da mañá.

Fuximos.
Ti de min
e eu de ti.
Fuximos
coma os roxos polo monte
na ditadura franquista.

Fuximos.
Ti de min
e eu de ti.
Fuximos
coma o supersticioso
dun gato negro.

Fuximos.
Ti de min
e eu de ti.
Fuximos,
parvos de nós,
sen saber que aínda que sigamos fuxindo,
sempre seguiremos ó carón.

Fuximos.
Ti de min
e non eu de ti.